مراقبت پرستاری از تغذیه روده‌ای زودهنگام و توانبخشی سریع پس از عمل جراحی سرطان معده

مطالعات اخیر در مورد تغذیه روده‌ای زودهنگام در بیمارانی که تحت عمل جراحی سرطان معده قرار می‌گیرند، شرح داده شده است. این مقاله فقط برای مرجع است.

۱. روش‌ها، رویکردها و زمان‌بندی تغذیه روده‌ای

۱.۱ تغذیه روده‌ای

سه روش تزریق می‌تواند برای ارائه پشتیبانی تغذیه‌ای به بیماران مبتلا به سرطان معده پس از عمل جراحی استفاده شود: تجویز یک‌باره، پمپ مداوم از طریق پمپ تزریق و قطره‌ای متناوب با نیروی جاذبه. مطالعات بالینی نشان داده‌اند که اثر تزریق مداوم توسط پمپ تزریق به طور قابل توجهی بهتر از تزریق متناوب با نیروی جاذبه است و واکنش‌های نامطلوب گوارشی به راحتی ایجاد نمی‌شود. قبل از پشتیبانی تغذیه‌ای، 50 میلی‌لیتر محلول تزریقی 5٪ گلوکز سدیم کلرید به طور معمول برای شستشو استفاده می‌شد. در زمستان، یک کیسه آب گرم یا یک بخاری برقی بردارید و آن را در یک انتهای لوله تزریق نزدیک به دهانه لوله فیستول برای گرم کردن قرار دهید، یا لوله تزریق را از طریق یک فلاسک پر از آب گرم گرم کنید. به طور کلی، دمای محلول غذایی باید 37 درجه سانتیگراد باشد.℃~ ۴۰℃بعد از باز کردنکیسه تغذیه روده‌ایباید بلافاصله استفاده شود. محلول مغذی ۵۰۰ میلی‌لیتر در هر بطری است و زمان تزریق سوسپانسیون باید حدود ۴ ساعت حفظ شود. سرعت چکاندن ۲۰ قطره در دقیقه، ۳۰ دقیقه قبل از شروع تزریق است. پس از عدم احساس ناراحتی، سرعت چکاندن را به ۴۰ تا ۵۰ قطره در دقیقه تنظیم کنید. پس از تزریق، لوله را با ۵۰ میلی‌لیتر محلول تزریقی ۵٪ گلوکز سدیم کلرید بشویید. اگر فعلاً نیازی به تزریق نیست، محلول مغذی باید در محیط سرد ۲ درجه سانتیگراد نگهداری شود.℃~ 10℃و مدت زمان نگهداری در سردخانه نباید از 24 ساعت تجاوز کند.

۱.۲ مسیر تغذیه روده‌ای

تغذیه روده‌ای عمدتاً شامل موارد زیر استلوله‌های بینی-معدی, لوله گاستروژژنوستومی, لوله نازودئودنال، لوله روده ای مارپیچی بینی ولوله نازوژژونالدر صورت سکونت طولانی مدتلوله معدهاحتمال ایجاد مجموعه‌ای از عوارض مانند انسداد پیلور، خونریزی، التهاب مزمن مخاط معده، زخم و فرسایش زیاد است. لوله بینی-روده‌ای مارپیچی بافت نرمی دارد، تحریک حفره بینی و گلوی بیمار آسان نیست، به راحتی خم می‌شود و تحمل بیمار خوب است، بنابراین می‌توان آن را برای مدت طولانی قرار داد. با این حال، قرار دادن طولانی مدت لوله از طریق بینی اغلب باعث ناراحتی بیماران می‌شود، احتمال رفلاکس مایع مغذی را افزایش می‌دهد و ممکن است استنشاق نادرست رخ دهد. وضعیت تغذیه‌ای بیمارانی که تحت عمل جراحی تسکینی برای سرطان معده قرار می‌گیرند، ضعیف است، بنابراین به حمایت تغذیه‌ای طولانی مدت نیاز دارند، اما تخلیه معده بیماران به طور جدی مسدود می‌شود. بنابراین، توصیه نمی‌شود لوله از طریق بینی قرار داده شود و قرار دادن فیستول در حین عمل انتخاب معقول‌تری است. ژانگ موچنگ و دیگران گزارش دادند که از لوله گاستروژژونوستومی استفاده شده است، یک سوراخ کوچک در دیواره معده بیمار ایجاد شده، یک شلنگ نازک (با قطر 3 میلی‌متر) از طریق سوراخ کوچک وارد شده و از طریق پیلور و دوازدهه وارد ژژنوم شده است. از روش بخیه دو رشته‌ای برای برش دیواره معده استفاده شده و لوله فیستول در تونل دیواره معده ثابت شده است. این روش برای بیماران تسکینی مناسب‌تر است. لوله گاستروژژونوستومی مزایای زیر را دارد: زمان ماندگاری طولانی‌تر از سایر روش‌های کاشت است که می‌تواند به طور مؤثر از عفونت دستگاه تنفسی و ریوی ناشی از لوله ژژنوستومی بینی-معدی جلوگیری کند. بخیه و تثبیت از طریق کاتتر دیواره معده ساده‌تر است و احتمال تنگی معده و فیستول معده کمتر است. موقعیت دیواره معده نسبتاً زیاد است، به طوری که از تعداد زیادی آسیت ناشی از متاستاز کبد پس از عمل سرطان معده جلوگیری می‌شود، لوله فیستول خیس می‌شود و بروز فیستول روده و عفونت شکمی کاهش می‌یابد. پدیده رفلاکس کمتر، بیماران به راحتی بار روانی ایجاد نمی‌کنند.

۱.۳ زمان‌بندی تغذیه روده‌ای و انتخاب محلول غذایی

طبق گزارش‌های محققان داخلی، بیمارانی که تحت عمل جراحی رادیکال گاسترکتومی برای سرطان معده قرار می‌گیرند، از 6 تا 8 ساعت پس از عمل، تغذیه روده‌ای را از طریق لوله تغذیه ژژنوم شروع می‌کنند و 50 میلی‌لیتر محلول گلوکز 5٪ گرم را هر 2 ساعت یک بار تزریق می‌کنند، یا امولسیون تغذیه روده‌ای را از طریق لوله تغذیه ژژنوم با سرعت یکنواخت تزریق می‌کنند. اگر بیمار هیچ ناراحتی مانند درد شکم و نفخ شکم ندارد، به تدریج مقدار آن را افزایش دهید و مایع ناکافی از طریق ورید تکمیل شود. پس از بهبودی بیمار از تخلیه مقعد، لوله معده را می‌توان خارج کرد و غذای مایع را می‌توان از طریق دهان خورد. پس از اینکه مقدار کامل مایع از طریق دهان بلعیده شد،لوله تغذیه روده‌ای می‌توان آن را حذف کرد. افراد آگاه در صنعت معتقدند که ۴۸ ساعت پس از عمل جراحی سرطان معده، آب آشامیدنی داده می‌شود. در روز دوم پس از عمل، می‌توان مایع شفاف را در وعده شام، در روز سوم مایع کامل را در وعده ناهار و در روز چهارم غذای نرم را در وعده صبحانه میل کرد. بنابراین، در حال حاضر هیچ استاندارد واحدی برای زمان و نوع تغذیه زودهنگام پس از عمل سرطان معده وجود ندارد. با این حال، نتایج نشان می‌دهد که معرفی مفهوم توانبخشی سریع و پشتیبانی تغذیه روده‌ای زودهنگام، بروز عوارض پس از عمل را افزایش نمی‌دهد، که این امر بیشتر به بهبود عملکرد دستگاه گوارش و جذب مؤثر مواد مغذی در بیمارانی که تحت گاسترکتومی رادیکال قرار می‌گیرند، کمک می‌کند، عملکرد سیستم ایمنی بیماران را بهبود می‌بخشد و توانبخشی سریع بیماران را ارتقا می‌دهد.

۲. پرستاری از تغذیه روده‌ای زودهنگام

۲.۱ پرستاری روانشناختی

پرستاری روانشناختی پس از جراحی سرطان معده، حلقه ارتباطی بسیار مهمی است. اولاً، کادر پزشکی باید مزایای تغذیه روده‌ای را به صورت تک تک به بیماران معرفی کنند، آنها را از مزایای درمان اولیه بیماری مطلع سازند و موارد موفق و تجربیات درمانی را به بیماران معرفی کنند تا به آنها در ایجاد اعتماد به نفس و بهبود رعایت درمان کمک کند. ثانیاً، بیماران باید از انواع تغذیه روده‌ای، عوارض احتمالی و روش‌های پرفیوژن مطلع شوند. تأکید می‌شود که تنها حمایت اولیه از تغذیه روده‌ای می‌تواند تغذیه دهانی را در کوتاه‌ترین زمان بازیابی کند و در نهایت بهبودی بیماری را محقق سازد.

۲.۲ پرستاری از طریق لوله تغذیه روده‌ای

لوله تغذیه باید به خوبی مراقبت و به درستی ثابت شود تا از فشردگی، خم شدن، پیچ خوردن یا لغزش لوله جلوگیری شود. برای لوله تغذیه‌ای که قرار داده شده و به درستی ثابت شده است، کادر پرستاری می‌توانند محل عبور آن از پوست را با ماژیک قرمز علامت‌گذاری کنند، تحویل شیفت را انجام دهند، اندازه لوله تغذیه را ثبت کنند و مشاهده و تأیید کنند که آیا لوله جابجا شده یا به طور تصادفی جدا شده است یا خیر. هنگامی که دارو از طریق لوله تغذیه تجویز می‌شود، کادر پرستاری باید در ضدعفونی و تمیز کردن لوله تغذیه به خوبی عمل کنند. لوله تغذیه باید قبل و بعد از دارو کاملاً تمیز شود و دارو باید کاملاً خرد و طبق نسبت تعیین شده حل شود تا از انسداد لوله ناشی از مخلوط شدن قطعات دارویی خیلی بزرگ در محلول دارو یا ترکیب ناکافی دارو و محلول غذایی که منجر به تشکیل لخته و مسدود شدن لوله می‌شود، جلوگیری شود. پس از تزریق محلول غذایی، لوله باید تمیز شود. به طور کلی، می‌توان از 50 میلی‌لیتر محلول تزریقی 5٪ گلوکز سدیم کلرید برای شستشو، یک بار در روز استفاده کرد. در حالت انفوزیون مداوم، کادر پرستاری باید لوله را با یک سرنگ ۵۰ میلی‌لیتری تمیز کرده و هر ۴ ساعت آن را شستشو دهند. اگر در طول فرآیند انفوزیون نیاز به قطع موقت انفوزیون باشد، کادر پرستاری باید کاتتر را نیز به موقع شستشو دهند تا از جامد شدن یا خراب شدن محلول مغذی پس از قرار گرفتن طولانی مدت جلوگیری شود. در صورت بروز هشدار پمپ انفوزیون در حین انفوزیون، ابتدا لوله و پمپ انفوزیون را از هم جدا کرده و سپس لوله انفوزیون را کاملاً بشویید. اگر لوله انفوزیون مسدود نشده است، دلایل دیگر را بررسی کنید.

۲.۳ پرستاری از عوارض

۲.۳.۱ عوارض گوارشی

شایع‌ترین عوارض تغذیه روده‌ای عبارتند از تهوع، استفراغ، اسهال و درد شکم. علل این عوارض ارتباط نزدیکی با آلودگی محلول غذایی تهیه شده، غلظت بیش از حد بالا، سرعت زیاد تزریق و دمای بسیار پایین دارد. کادر پرستاری باید به عوامل فوق توجه کامل داشته باشند، مرتباً هر 30 دقیقه یکبار سرکشی و بررسی کنند تا مطمئن شوند که دما و سرعت ریزش محلول غذایی طبیعی است یا خیر. تنظیم و نگهداری محلول غذایی باید به شدت از رویه‌های آسپتیک پیروی کند تا از آلودگی محلول غذایی جلوگیری شود. به عملکرد بیمار توجه کنید، تأیید کنید که آیا با تغییر در صداهای روده یا نفخ شکم همراه است یا خیر، و ماهیت مدفوع را مشاهده کنید. در صورت وجود علائم ناراحتی مانند اسهال و نفخ شکم، تزریق باید مطابق با شرایط خاص متوقف شود یا سرعت تزریق به طور مناسب کاهش یابد. در موارد جدی، می‌توان از لوله تغذیه برای تزریق داروهای محرک دستگاه گوارش استفاده کرد.

۲.۳.۲ آسپیراسیون

در میان عوارض مرتبط با تغذیه روده‌ای، آسپیراسیون جدی‌ترین عارضه است. علل اصلی آن تخلیه ضعیف معده و رفلاکس مواد مغذی است. برای چنین بیمارانی، کادر پرستاری می‌توانند به آنها در حفظ وضعیت نیمه نشسته یا نشسته کمک کنند یا سر تخت را تا 30 درجه بالا ببرند.° برای جلوگیری از رفلاکس محلول مغذی، و این وضعیت را ظرف 30 دقیقه پس از تزریق محلول مغذی حفظ کنید. در صورت آسپیراسیون اشتباه، کادر پرستاری باید تزریق را به موقع متوقف کنند، به بیمار کمک کنند تا در وضعیت خوابیده به پشت قرار گیرد، سر را پایین بیاورند، بیمار را برای سرفه موثر راهنمایی کنند، مواد استنشاق شده در راه هوایی را به موقع مکش کنند و محتویات معده بیمار را بمکند تا از رفلاکس بیشتر جلوگیری شود. علاوه بر این، برای پیشگیری و درمان عفونت ریوی، آنتی‌بیوتیک‌ها به صورت داخل وریدی تزریق شدند.

۲.۳.۳ خونریزی دستگاه گوارش

هنگامی که بیماران تحت تزریق تغذیه روده‌ای، شیره معده قهوه‌ای یا مدفوع سیاه دارند، احتمال خونریزی دستگاه گوارش باید در نظر گرفته شود. کادر پرستاری باید به موقع به پزشک اطلاع دهند و ضربان قلب، فشار خون و سایر شاخص‌های بیمار را از نزدیک مشاهده کنند. برای بیمارانی که خونریزی کمی دارند، آزمایش شیره معده مثبت است و خون مخفی در مدفوع وجود دارد، می‌توان داروهای مهارکننده اسید برای محافظت از مخاط معده تجویز کرد و تغذیه بینی-معدی را می‌توان بر اساس درمان هموستاتیک ادامه داد. در این زمان، دمای تغذیه بینی-معدی را می‌توان به ۲۸ درجه کاهش داد.℃~ 30℃بیمارانی که خونریزی زیادی دارند باید فوراً ناشتا باشند، داروهای ضد اسید و داروهای هموستاتیک به صورت داخل وریدی تجویز شود، حجم خون به موقع جبران شود، 50 میلی لیتر محلول نمکی یخ مخلوط با 2 تا 4 میلی گرم نوراپی نفرین مصرف شود و هر 4 ساعت از طریق بینی تغذیه شوند و تغییرات وضعیت به دقت تحت نظر باشد.

۲.۳.۴ انسداد مکانیکی

اگر لوله تزریق دچار انحراف، خمیدگی، انسداد یا جابجایی شده باشد، وضعیت بدن بیمار و موقعیت کاتتر باید دوباره تنظیم شود. پس از مسدود شدن کاتتر، با استفاده از یک سرنگ، مقدار مناسبی از محلول نرمال سالین را برای شستشوی فشاری بکشید. اگر شستشو مؤثر نبود، یک عدد کیموتریپسین بردارید و آن را با 20 میلی‌لیتر محلول نرمال سالین برای شستشو مخلوط کنید و به آرامی عمل کنید. اگر هیچ یک از روش‌های فوق مؤثر نبود، با توجه به شرایط خاص، تصمیم بگیرید که آیا لوله را تعویض کنید یا خیر. هنگامی که لوله ژژنوستومی مسدود شده است، محتویات را می‌توان با سرنگ تمیز کرد. برای جلوگیری از آسیب و پارگی کاتتر، از سیم راهنما برای تخلیه آن استفاده نکنید.کاتتر تغذیه.

۲.۳.۵ عوارض متابولیک

استفاده از تغذیه روده‌ای می‌تواند باعث اختلال قند خون شود، در حالی که وضعیت قند خون بالا در بدن منجر به تکثیر سریع باکتری‌ها می‌شود. در عین حال، اختلال متابولیسم گلوکز منجر به تأمین ناکافی انرژی می‌شود که منجر به کاهش مقاومت بیماران، ایجاد عفونت روده‌ای، اختلال عملکرد دستگاه گوارش و همچنین عامل اصلی نارسایی چند سیستمی اندام‌ها می‌شود. لازم به ذکر است که اکثر بیماران مبتلا به سرطان معده پس از پیوند کبد با مقاومت به انسولین همراه هستند. در عین حال، پس از عمل به آنها هورمون رشد، داروهای ضد رد پیوند و تعداد زیادی کورتیکواستروئید داده می‌شود که بیشتر در متابولیسم گلوکز اختلال ایجاد می‌کند و کنترل شاخص قند خون را دشوار می‌کند. بنابراین، هنگام مکمل انسولین، باید سطح قند خون بیماران را از نزدیک کنترل کنیم و غلظت قند خون را به طور منطقی تنظیم کنیم. هنگام شروع تغذیه روده‌ای یا تغییر سرعت تزریق و مقدار محلول غذایی ورودی، کادر پرستاری باید هر 2 تا 4 ساعت شاخص قند خون انگشت و سطح قند ادرار بیمار را کنترل کنند. پس از تأیید پایدار بودن متابولیسم گلوکز، باید آن را به هر 4 تا 6 ساعت تغییر دهند. سرعت تزریق و مقدار هورمون جزایر لانگرهانس باید به طور مناسب و متناسب با تغییر سطح گلوکز خون تنظیم شود.

به طور خلاصه، در اجرای FIS، انجام تغذیه روده‌ای در مراحل اولیه پس از جراحی سرطان معده ایمن و امکان‌پذیر است، که منجر به بهبود وضعیت تغذیه‌ای بدن، افزایش دریافت گرما و پروتئین، بهبود تعادل منفی نیتروژن، کاهش از دست دادن بدن و کاهش عوارض مختلف پس از عمل می‌شود و اثر محافظتی خوبی بر مخاط دستگاه گوارش بیماران دارد. این روش می‌تواند بهبود عملکرد روده بیماران را تسریع کند، مدت بستری در بیمارستان را کوتاه کند و میزان استفاده از منابع پزشکی را بهبود بخشد. این طرحی است که توسط اکثر بیماران پذیرفته شده و نقش مثبتی در بهبودی و درمان جامع بیماران ایفا می‌کند. با تحقیقات بالینی عمیق در مورد تغذیه روده‌ای زودهنگام پس از عمل برای سرطان معده، مهارت‌های پرستاری آن نیز به طور مداوم بهبود می‌یابد. از طریق پرستاری روانشناختی پس از عمل، پرستاری از طریق لوله تغذیه و پرستاری هدفمند از عوارض، احتمال عوارض گوارشی، آسپیراسیون، عوارض متابولیک، خونریزی دستگاه گوارش و انسداد مکانیکی تا حد زیادی کاهش می‌یابد، که زمینه مساعدی را برای اعمال مزایای ذاتی تغذیه روده‌ای ایجاد می‌کند.

نویسنده اصلی: وو یینجیائو