اقدامات احتیاطی برای مراقبت از تغذیه رودهای به شرح زیر است:
۱. از تمیز و استریل بودن محلول غذایی و تجهیزات تزریق اطمینان حاصل کنید.
محلول غذایی باید در محیط استریل تهیه شود، برای نگهداری موقت در یخچال با دمای زیر ۴ درجه سانتیگراد قرار داده شود و ظرف ۲۴ ساعت مصرف شود. ظرف آمادهسازی و تجهیزات تزریق باید تمیز و استریل نگه داشته شوند.
۲. محافظت از غشاهای مخاطی و پوست
بیمارانی که به مدت طولانی لوله بینی-معدی یا لوله بینی-رودهای در بینی آنها باقی مانده است، به دلیل فشار مداوم بر مخاط بینی و حلق، مستعد ابتلا به زخم هستند. آنها باید روزانه پماد بزنند تا حفره بینی روان بماند و پوست اطراف فیستول تمیز و خشک بماند.
۳. از آسپیراسیون جلوگیری کنید
۳.۱ جابجایی لوله معده و توجه به موقعیت؛ در طول تزریق محلول غذایی، به حفظ موقعیت لوله بینی-معدی توجه ویژه داشته باشید و آن را به سمت بالا حرکت ندهید، تخلیه معده آهسته باشد و محلول غذایی از لوله بینی-معدی یا گاستروستومی تزریق شود. بیمار برای جلوگیری از رفلاکس و آسپیراسیون، در موقعیت نیمهخوابیده قرار میگیرد.
۳.۲ مقدار مایع باقیمانده در معده را اندازهگیری کنید: در طول تزریق محلول غذایی، هر ۴ ساعت مقدار باقیمانده در معده را پمپ کنید. اگر بیش از ۱۵۰ میلیلیتر باشد، تزریق باید متوقف شود.
۳.۳ مشاهده و درمان: در طول تزریق محلول غذایی، واکنش بیمار باید از نزدیک مشاهده شود. در صورت بروز سرفه، بالا آوردن نمونههای محلول غذایی، خفگی یا تنگی نفس، میتوان آن را به عنوان آسپیراسیون تشخیص داد. بیمار را به سرفه و آسپیراسیون تشویق کنید. در صورت لزوم، ماده استنشاق شده را از طریق برونکوسکوپ خارج کنید.
۴. جلوگیری از عوارض گوارشی
۴.۱ عوارض کاتتریزاسیون:
۴.۱.۱ آسیب مخاط نازوفارنکس و مری: این آسیب ناشی از لوله خیلی سفت، عملکرد نادرست یا زمان لوله گذاری خیلی طولانی است.
۴.۱.۲ انسداد خط لوله: این انسداد ناشی از نازک بودن بیش از حد مجرا، غلیظ بودن بیش از حد محلول غذایی، ناهموار بودن، لخته شدن و سرعت جریان بسیار پایین است.
۴.۲ عوارض گوارشی: تهوع، استفراغ، درد شکم، اتساع شکم، اسهال، یبوست و غیره که ناشی از دما، سرعت و غلظت محلول غذایی و فشار اسمزی نامناسب ناشی از آن است؛ آلودگی محلول غذایی باعث عفونت روده میشود؛ داروها باعث درد شکم و اسهال میشوند.
روش پیشگیری:
۱) غلظت و فشار اسمزی محلول غذایی تهیه شده: غلظت و فشار اسمزی بسیار بالای محلول غذایی میتواند به راحتی باعث تهوع، استفراغ، درد شکم و اسهال شود. با شروع از غلظت کم، عموماً از ۱۲٪ شروع میشود و به تدریج به ۲۵٪ افزایش مییابد، انرژی از ۲.۰۹ کیلوژول در میلیلیتر شروع میشود و به ۴.۱۸ کیلوژول در میلیلیتر افزایش مییابد.
۲) حجم مایع و سرعت تزریق را کنترل کنید: با مقدار کمی مایع شروع کنید، حجم اولیه ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلیلیتر در روز است و به تدریج ظرف ۱ هفته به حجم کامل برسید. سرعت تزریق از ۲۰ میلیلیتر در ساعت شروع میشود و به تدریج هر روز به ۱۲۰ میلیلیتر در ساعت افزایش مییابد.
۳) دمای محلول غذایی را کنترل کنید: دمای محلول غذایی نباید خیلی بالا باشد تا از سوختگی مخاط دستگاه گوارش جلوگیری شود. اگر خیلی پایین باشد، ممکن است باعث نفخ، درد شکم و اسهال شود. میتوان آن را در خارج از لوله پروگزیمال لوله تغذیه گرم کرد. به طور کلی، دما در حدود ۳۸ درجه سانتیگراد کنترل میشود.
۴.۳ عوارض عفونی: پنومونی آسپیراسیون ناشی از قرارگیری یا جابجایی نامناسب کاتتر، تأخیر در تخلیه معده یا رفلاکس مایع مغذی، داروها یا اختلالات عصبی-روانی ناشی از رفلکسهای پایین است.
۴.۴ عوارض متابولیک: افزایش قند خون، کاهش قند خون و اختلالات الکترولیتی، ناشی از محلول غذایی ناهموار یا فرمول اجزای نامناسب.
۵. مراقبت از لوله تغذیه
۵.۱ رفع مشکل به درستی
۵.۲ جلوگیری از پیچ خوردن، تا شدن و فشرده شدن
۵.۳ تمیز و استریل نگه دارید
۵.۴ مرتباً بشویید
زمان ارسال: ۱۶ ژوئیه ۲۰۲۱