۱. طبقه‌بندی حمایت تغذیه‌ای بالینی
تغذیه روده‌ای (EN) راهی برای تأمین مواد مغذی مورد نیاز برای متابولیسم و سایر مواد مغذی از طریق دستگاه گوارش است.
تغذیه تزریقی (تغذیه تزریقی، PN) به معنای ارائه تغذیه از طریق ورید به عنوان حمایت تغذیه‌ای قبل و بعد از عمل جراحی و بیماران بدحال است. تمام تغذیه‌ای که از طریق تزریقی تأمین می‌شود، تغذیه کامل تزریقی (TPN) نامیده می‌شود.
۲. تفاوت بین EN و PN
تفاوت بین EN و PN در این است:
۲.۱ تغذیه خوراکی با مصرف خوراکی یا از طریق بینی به داخل دستگاه گوارش برای هضم و جذب تکمیل می‌شود؛ تغذیه تزریقی با تزریق داخل وریدی و گردش خون تکمیل می‌شود.
۲.۲ تغذیه با کود ارگانیک نسبتاً جامع و متعادل است؛ مواد مغذی که با کود حیوانی (PN) تکمیل می‌شوند نسبتاً ساده هستند.
۲.۳ EN را می‌توان برای مدت طولانی و مداوم استفاده کرد؛ PN را فقط می‌توان در یک دوره کوتاه مدت خاص استفاده کرد.
۲.۴ استفاده طولانی مدت از EN می‌تواند عملکرد دستگاه گوارش را بهبود بخشد، آمادگی جسمانی را تقویت کند و عملکردهای فیزیولوژیکی مختلف را بهبود بخشد؛ استفاده طولانی مدت از PN می‌تواند باعث کاهش عملکرد دستگاه گوارش و ایجاد اختلالات فیزیولوژیکی مختلف شود.
۲.۵ هزینه EN پایین است؛ هزینه PN نسبتاً بالاست.
۲.۶ EN عوارض کمتری دارد و نسبتاً ایمن است؛ PN عوارض نسبتاً بیشتری دارد.
۳. انتخاب EN و PN
انتخاب EN، PN یا ترکیبی از این دو تا حد زیادی توسط عملکرد دستگاه گوارش بیمار و میزان تحمل به تأمین مواد مغذی تعیین می‌شود. معمولاً به ماهیت بیماری، وضعیت بیمار و تشخیص پزشک مسئول بستگی دارد. اگر عملکرد قلبی ریوی بیمار ناپایدار باشد، بیشتر عملکرد جذب دستگاه گوارش از بین رفته باشد یا متابولیسم تغذیه‌ای نامتعادل باشد و نیاز فوری به جبران داشته باشد، PN باید انتخاب شود.
اگر دستگاه گوارش بیمار عملکردی یا تا حدی عملکردی دارد، باید یک تغذیه روده‌ای ایمن و مؤثر انتخاب شود. تغذیه روده‌ای یک روش تغذیه‌ای سازگار با شرایط فیزیولوژیکی است که نه تنها از خطرات احتمالی لوله‌گذاری ورید مرکزی جلوگیری می‌کند، بلکه به بازیابی عملکرد روده نیز کمک می‌کند. مزایای آن ساده، ایمن، اقتصادی و کارآمد، مطابق با عملکردهای فیزیولوژیکی است و عوامل تغذیه روده‌ای مختلفی برای آن وجود دارد.
به طور خلاصه، مهمترین و حیاتی‌ترین اصل برای انتخاب EN و PN، کنترل دقیق موارد کاربرد، محاسبه دقیق میزان و مدت زمان حمایت تغذیه‌ای و انتخاب منطقی روش حمایت تغذیه‌ای است.
۴. اقدامات احتیاطی برای انتقال طولانی مدت PN به EN
تغذیه وریدی طولانی مدت می‌تواند منجر به کاهش عملکرد دستگاه گوارش شود. بنابراین، انتقال از تغذیه وریدی به تغذیه روده‌ای باید به تدریج انجام شود و نمی‌توان آن را به طور ناگهانی متوقف کرد.
وقتی بیماران مبتلا به نوروپاتی محیطی طولانی‌مدت شروع به تحمل روده‌ای می‌کنند، ابتدا از تزریق آهسته و با غلظت کم ترکیبات تغذیه روده‌ای عنصری یا ترکیبات تغذیه روده‌ای غیرعنصری استفاده کنید، آب، تعادل الکترولیت و دریافت مواد مغذی را کنترل کنید و سپس به تدریج مقدار تزریق تغذیه روده‌ای را افزایش دهید و مقدار تزریق تغذیه تزریقی را به همان میزان کاهش دهید تا تغذیه روده‌ای بتواند نیازهای متابولیک را به طور کامل برآورده کند، سپس تغذیه تزریقی را می‌توان به طور کامل قطع کرد و به تغذیه کامل روده‌ای روی آورد.
زمان ارسال: ۱۶ ژوئیه ۲۰۲۱