تغذیه تزریقی - به تأمین مواد مغذی از خارج از رودهها، مانند داخل وریدی، عضلانی، زیر جلدی، داخل شکمی و غیره اشاره دارد. مسیر اصلی داخل وریدی است، بنابراین تغذیه تزریقی را میتوان به معنای محدود، تغذیه داخل وریدی نیز نامید.
تغذیه داخل وریدی - به روشی درمانی اشاره دارد که از طریق مسیرهای داخل وریدی، تغذیه را برای بیماران فراهم میکند.
ترکیب مواد مغذی تزریقی - عمدتاً قند، چربی، اسیدهای آمینه، الکترولیتها، ویتامینها و عناصر کمیاب.
میزان تغذیه تزریقی بسته به بیمار و وضعیت بیماری متفاوت است. نیاز کلی کالری یک بزرگسال ۲۴ تا ۳۲ کیلوکالری به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز است و فرمول تغذیهای باید بر اساس وزن بیمار محاسبه شود.
گلوکز، چربی، اسیدهای آمینه و کالری - 1 گرم گلوکز 4 کیلوکالری، 1 گرم چربی 9 کیلوکالری و 1 گرم نیتروژن 4 کیلوکالری انرژی فراهم میکند.
نسبت قند، چربی و اسید آمینه:
بهترین منبع انرژی در تغذیه تزریقی باید سیستم انرژی دوگانه متشکل از قند و چربی، یعنی کالری غیر پروتئینی (NPC) باشد.
(1) نسبت نیتروژن حرارتی:
به طور کلی ۱۵۰ کیلوکالری: ۱ گرم نیتروژن؛
وقتی استرس آسیبزا شدید است، تأمین نیتروژن باید افزایش یابد و نسبت گرما به نیتروژن حتی میتواند تا ۱۰۰ کیلوکالری به ۱ گرم نیتروژن تنظیم شود تا نیازهای پشتیبانی متابولیکی برآورده شود.
(2) نسبت قند به چربی:
به طور کلی، ۷۰٪ از NPC توسط گلوکز و ۳۰٪ توسط امولسیون چربی تأمین میشود.
در شرایط استرسزا مانند تروما، میتوان میزان تأمین امولسیون چربی را به طور مناسب افزایش و مصرف گلوکز را نسبتاً کاهش داد. هر دو میتوانند ۵۰٪ انرژی را تأمین کنند.
برای مثال: بیماران ۷۰ کیلوگرمی، نسبت محلول مغذی داخل وریدی.
۱. کل کالری: ۷۰ کیلوگرم × (۲۴——۳۲) کیلوکالری بر کیلوگرم · روز = ۲۱۰۰ کیلوکالری
۲. بر اساس نسبت قند به چربی: قند برای انرژی - ۲۱۰۰ × ۷۰٪ = ۱۴۷۰ کیلوکالری
چربی برای انرژی - ۲۱۰۰ × ۳۰٪ = ۶۳۰ کیلوکالری
۳. طبق این فرمول، ۱ گرم گلوکز ۴ کیلوکالری، ۱ گرم چربی ۹ کیلوکالری و ۱ گرم نیتروژن ۴ کیلوکالری انرژی تولید میکند:
مقدار شکر = ۱۴۷۰ ÷ ۴ = ۳۶۷.۵ گرم
توده چربی = ۶۳۰ ÷ ۹ = ۷۰ گرم
۴. بر اساس نسبت گرما به نیتروژن: (۲۱۰۰ ÷ ۱۵۰) × ۱ گرم نیتروژن = ۱۴ گرم (نیتروژن)
۱۴ × ۶.۲۵ = ۸۷.۵ گرم (پروتئین)
زمان ارسال: ۱۶ ژوئیه ۲۰۲۱